İçinde birşeylerin ölmesi de ölmemesi kadar acıtabiliyormuş insanı... Özlemesi kadar özlememesi de... İstemesi kadar istememesi de... Sevmesi kadar sevmemesi de... Sonun başlangıcıda... Sevgiyi tutkuyu aşkı özlemi tüm güzellikleri herşeyi bitiriyoruz, tüketiyoruz... Diyorum ki bazen; bir gün için bile olsa oruç tutsak mesela kötü şeyler için susma unutma orucu hep iyi şeyler düşünme orucu... Sürekli şikayet ediyoruz, başkalarını suçluyoruz, yargılıyoruz, dedikodu yapıyoruz, boş konuşuyoruz, egolarımıza yenik düşüyoruz, kırıyoruz, kırılıyoruz, üzüyoruz, üzülüyoruz, kirleniyor, kirletiyoruz. Abartıyor abartıyor zihnimizde pireyi deve yapıyoruz... Bu gün bir değişiklik yapsak mesela düşüncelerimize detox uygulasak... Kaybettiklerimizi geri getirmez, yorduklarımızı dinlendirmez, tükettiklerimizi canlandırmaz belki... Bundan sonrası için bir damla umut bir yudum mutluluk olur...