İşini severek ve isteyerek yapan, iş ahlağına sahip insanlarla, işini etiket, kartvisit, prestij için yapan yada sadece para kazanmaya odaklı insanların, iş ahlağı, iş yapma becerileri ve motivasyonları birbirlerinden çok farklıdır.

İşini severek ve isteyerek yapan insanlar; enerji doludur, kendi enerjisini ve işini kendi üretir, kimsenin ne yapmasını gerektiğini söylemesine, ihtiyaç duymazlar. Güdülmeye ve ittirmeye gerek kalmadan işlerini en iyi şekilde yapar ve başarılı olurlar.

Diğerleri ise, kendi işini üretemez, kendi kendini motive edemez, harekete geçemezler. Birilerinin onlara ne yapması gerektiğini söylemesi, ittirmesi ve gütmesi gerekmektedir. Bu durumda dahi kısmen ve geçici olarak hareket sağlarlar fakat ilerleyemezler ve ilerleme sağlayamadıkları için, hayatlarını gelecek zaman üzerine kurarlar; "cek" "cak" ile yaşarlar. Olacak, edecek,gelecek, gidecek...

Başarılı ve Başarısız insanlar arasındaki en büyük fark budur...

Ve;

Tekleyen araçlar ittirmeyle çalışmazlar! Yolun başında kalır, ilerlemezler... Kendilerini de başkalarını da bir yere taşımazlar...

 Yol yokuş yukarı, yokuş yukarı çıkarken, kendi kendine çıkamayanlar, arkalarındaki destek çekildiği ittirmekten vaz geçtiği an, aşağı doğru, geri geri büyük bir hızla kayarlar!