Hz. İbrahim, Allah (cc) Halilim (dostum) dediği için Halilullah veya Halilürrahman olarak bilinir…Hz. İbrahim (a.s) yemek yemiyor musunuz? Konuşmuyorsunuz, harekette etmiyorsunuz dedi. Ve baltayı indirdi paramparça oldu tüm putlar… Sadece büyük puta dokunmadı, baltayı da onun boynuna attı…
Bizim ilahlarımıza! Bunu kim yaptı o zalimlerden oldu dediler… İbrahim bunu sen mi yaptın? Hayır, bu yapmıştır dedi… Konuşamayacaklarını sen de bilmektesin, sen bizimle eğleniyor musun dediler… O halde kendisine faydası ve zararı olmayan şeylere mi tapınıyorsunuz.. Yuh size dedi… Allah’tan başka taptıklarınıza. Siz yine akıllanmayacak mısınız?(Enbiya Suresi 58-67)Hz. İbrahim’in peygamberliği açığa çıkmıştı; hakka davete başladı. Nemrut çok sıkışmıştı, baş edemiyordu, halk Hz. İbrahim’in dinine girecekti…Çok önemsediği saltanatı tehlikedeydi…Çok büyük bir ateş hazırlandı. İbrahim ateşe atıldı. Allah, şöyle emretti; “Biz söyledik; Ey ateş, İbrahim’in üzerine soğuk ve selamet ol!”
Nemrut, ateşte İbrahim’in yanıp kavrulduğunu görmek istedi, eğildi yükseklerden baktı; yemyeşil pınarlar ve billur sular akıyor, kenarında da İbrahim oturuyor…Bu ateşi senin için kim böyle yaptı? Dedi
Ateşi yaratan dedi ve yürüdü gitti, bastığı her yer çimen oldu…
Ya Rabbi; bu tagutun helakını sana havale ediyorum, neler söylediğini sen biliyorsun… Zalim Nemrut sarayına çekildi ve bir sivrisinek yetti helak olmasına...
Hz. İbrahim, Nemrut’un ateşinden kurtulduktan sonra, Şam’a hicret etmeye karar verdi… ben Rabbime gidiyorum, yani Rabbimin emrettiği yere, böylece Babil’den Şam’a yolculuk başladı…Şam’a ulaştığı zaman; ‘’Ey Rabbim bana Salihlerden bir oğul ihsan et… Oğlu oldu, Rabbi ona bir oğul bağışladı, fakat her gece rüyasında kurban ettiğini gördü…Oğluna konuyu açtı;Bak oğul, Rabbime rüyamda seni kurban ediyorum…Ey babam, neyle emredildiysen onu yap… Kutlu oğul, salih oğul, tam itaakardı…Umutlar taşıyordu, Hz. Hacer oğlu İsmail’e dair, neler olmazdı oysa bu zemzem gibi dağ başında… Oğlu, canından canı, can paresi… Sorgulamayacaktı, sorgulamadı…Yüceler yücesinden gelen emir, peygamber ailesi elbette teslimiyette mükemmel olacaktı…
Mina’da, kıymetlisi canından can İsmail’inin boynuna…
Bıçak kesmedi, ilahi kudret engel oldu… Ey İbrahim bu bir imtihandı sen imtihanı kazandın…
Pırıl pırıl bir koç, Cebrail’in ellerinde cennetten gelen armağan… İnsanlığa armağan, yıllar yılı sürecek…
Kurban gerçek kurban…
Nice Kurban Bayramlarına….
